„Miłości bez Krzyża nie znajdziecie, a Krzyża bez Miłości nie uniesiecie” – św. Jan Paweł II

 Liturgia Wielkiego Piątku upamiętnia tajemnicę naszego zbawienia: Męki i Śmierci Chrystusa. Na drzewie krzyża zawisło zbawienie świata – Jezus, który na swoje ramiona wziął grzechy nas wszystkich. Z ran Jezusa wypłynęła krew i woda. Są one niczym strumienie łaski, które rozlewają się na cały świat, zanurzając wszystkich ludzi w zdroju miłosierdzia.

Kościół w tym dniu nie sprawuje Eucharystii koncentrując się na rozważaniu Męki i Śmierci Chrystusa. To jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza święta.

O godzinie 18:00 w naszym kościele odprawiona została niepowtarzalna Liturgia Męki Pańskiej, której przewodniczył Ks. Józef Durlak. Liturgia rozpoczęła się od procesji, w ciszy. Zgodnie z liturgicznym obrzędem, Wielkiego Piątku kapłan, kładąc się krzyżem modlił się przez chwilę w ciszy. Następnie miała miejsce Liturgia Słowa,  która przedstawiała opis Męki Pańskiej. Po homilii wygłoszonej przez kapłana nastąpiła uroczysta modlitwa powszechna, a po niej najważniejszy moment –  adoracja Krzyża.

Na zakończenie liturgii Męki Pańskiej Najświętszy Sakrament został procesyjnie przeniesiony do Grobu Pańskiego.

Tego wieczoru wierni mogli adorować Krzyż do godziny 24:00.

Za pobożny udział w adoracji Krzyża możemy uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.